مطالعه کنودونت های سازند بهرام در جنوب شرقی کاشمر

در جنوب و جنوب شرقی کاشمر، توالی سنگهای پالئوزوئیک برونزد دارند. در جنوب شرقی کاشمر در کوه فغان، رخنمونی از سنگهای کامبرین تا دونین مشاهده می شود. سنگهای دونین در کوه فغان به سه واحد سنگی مشخص قابل تقسیم می باشند. بخش پائینی شامل ماسه سنگ ، دولومیت و گچ (سازند پادها) بخش بالایی شامل دولومیت (سازند سیب زار) و بخش بالایی شامل آهک ، دولومیت و شیل است و 195 متر ضخامت دارد. بیش از ثلث نمونه هایی که از بخش بالایی برداشته شدند، حاوی کنودونت بودند. کنودونتها مربوط به جنس های ancyrodella, polynathus, icriodus می باشند که در میان آنها پانزده گونه و زیر گونه شناسایی شد به طوریکه چهارگونه به icriodus یک گونه و دو زیر گونه به ancyrodella هفت گونه و یک زیر گونه به polgnathus تعلق دارند. همچنین سه فرم از ploygnathus در اینجا توصیف می ششوند که در مراجع و منابع در دسترس مشاهده نشدند. همه گونه ها و زیر گونه های فوق برای نخستین بار از کاشمر و چهار گونه ذیل برای نخستین بار از ایران گزارش می شوند: polygnathus procera, p. cf. aspelundi, p. cf. eleganthulus, p. cf. planarius بر مبنای محدوده سنی گونه ها و زیر گونه های شناسایی شده، سن بخش بالایی سنگهای دونین معادل varcus zone تاlower gigas subzone است و از این رو این بخش معادل سازند بهرام خواهد بود. مطالعات میکروفاسیس نشان می دهد که به استثنای بخش قاعده ای که در محیط لاگون (lagoon) رسوب کرده است ، این سازند در میحط fore slope تا open sea shelf رسوب کرده است . مطالعات بوم شناسی دیرینه نیز حاکی از رسوبگذاری سازند بهارم در محیط کم عمق تا کمی عمیقتر (shallow deeper shallow) می باشد که با مطالعات میکروفاسیس تطبیق می کند از دیدگاه جغرافیایی دیرینه این ناحیه در زمان دونین میانی - دونین بالایی در عرضهای جغرافیایی پایین و گرمسیر واقع بوده است .